Piękna jak z bajki.

Wiadomo, że w każdy świąteczny dzień można dłużej pospać i lepiej odpocząć.

Wiadomo, że gdy masz dzieci, w każdy świąteczny dzień, kiedy można odpocząć i dłużej pospać, one przybiegną z samego rana i zaczną po tobie skakać.

W świąteczny poranek, o 6:00 rano, napadło na mnie stado dzikich dzieci. Dokładnie, to stado liczy dwie sztuki, ale nie dajmy się zwieść. 

Ich możliwości są naprawdę duże. 

Podnoszę się rozczochrana, gubiąc gdzieś w pościeli gumkę do włosów.

Olek, przeszczęśliwy, że pobudka się udała przygląda mi się przez chwilę.

Podchodzi do mnie, patrzy mi głęboko w oczy i głaszcząc moje włosy mówi:

- Mamusiu, ty jesteś piękna.

W jednej chwili zaczynam się rozpływać ze szczęścia i tonąć w miłości do mojego synka.

A on, dalej głaszcząc rączką moje rozczochrane włosy dodaje:

- Mamusiu, ty jesteś taka piękna, jak w bajce.

I tu przed oczami stają mi królewny z bajek. 

Pomyślałam sobie, że mój synek właśnie wyobraził sobie swoją mamę jako królewnę...

Czy może być coś słodszego dla matki, niż zostać porównaną przez swojego synka do królewny z bajki. 

To jak cudowny eliksir dla mojego serca.

Olek dalej się we mnie wpatruje z wielką czułością, a ja wzruszona niemal do łez całuję jego główkę.

Zaciekawiło mnie jednak, do której królewny porównał mnie mój synek. 

No bo przecież powiedział tylko, że jestem piękna jak w bajce.

Pytam więc: 

- Oluś, mama jest podobna do kogo? Z jakiej bajki? 

- Hakuna Matata. - odpowiada 

- !!! Hakuna Matata?! (Król Lew)

W myślach staram się sobie szybko przypomnieć, czy była tam jakaś królewna, albo chociaż jakaś kobieta. 

Ale nie, tam był tylko: mały lew Simba, surykatka Timon i guziec Pumba.
Czyli, mówiąc językiem dziecka: lew, małpka i dzik. 

- Jak to Hakuna Matata?!

Poczułam się, jakbym spadła z 10 piętra. 

Dotarła do mnie bolesna prawda, że Olkowi wcale nie chodziło o bajkę o królewnach.

Ale do kogo on mógł mnie porównać głaszcząc moje włosy?

Coś mi podpowiadało, żeby lepiej nie pytać.

Oluś jednak, nadal, tak bardzo był we mnie wpatrzony i z taką czułością głaskał moje włosy, że nie wytrzymałam:

- Oluś, a do kogo z tej bajeczki jest mama podobna?

- Do tego, co miał takie włosy jak ty... Do dzika.